دیوان دیوانه !!!
سرنوشت :
سلام دوستان خوبم
میدونم که معمولا غزل هایی که بر اساس یک مصرع یا بیت خاص شکل می گیرند و رسالتشون فقط آوردن اون مصرع ، یا بیت خاص باشه زیاد جالب از آب در نمیان ولی این غزل داستان داره :
قضیه بر میگرده به اون موقعی که من واقعا بدون رعایت ردیف و قافیه و وزن گاها کلماتی به هم میبافتم ، (البته واقعا الان هم ادعایی در این زمینه ندارم)
اون موقع (به خیال خودم) غزلی نوشتم که از نظر محتوایی خیلی به خودم چسبید ...
"یک شاعر دلشکسته دیوانه شده"
یا
"دیوان شده بود شعرهایش اما
دیوانه کسی بود که دیوانه شده"
یا
"از بس که غزل سرود شاعری یادش رفت"
از اون مصرع ها و ابیاتی بود که با تمام ناشی گری وقتی در اون شعر اومد خودم و البته چندتا از دوستانم را کیفور کرد .
چندی پیش تصمیم گرفتم اون شعر را تصحیح کنم که از بس داغون بود نشد !!!
بنابراین تصمیم گرفتم با هدف هدر نرفتن ترکیب های اون شعر غزلی بر اساس قافیه "دیوانه" بنویسم که حاصل غزلی شد که در ادامه می آید :
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
از رفتن اوست خانه ویرانه شده،
دلها که شکست عشق بی خانه شده!
من او شده بودم، او دلش با دگری!
دل با من و او چقدر بیگانه شده!
سرتیتر خبرهای همه این حرف است:
یک شاعر دلشکسته دیوانه شده!
از بس که غزل سرود شاعری یادش رفت!
از بس که غزل سرود فرزانه شده!
دیوان شده بود شعرهایش اما،
دیوان کسی بود که دیوانه شده!!!
برگشت بدون معذرت، بی خواهش!
حالاست که وقت عفو مردانه شده!
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
پانوشت :
واقعا دست من نیست که آخر هر مصرع یا بیتی علامت تعجب میاد خوب لابد تعجب هم داره !
دعا کنید این حیرانی ما هم بهتر بشه !!!
امیدوارم روزنامه جام جم ما را بابت دستکاری صفحه اولش عفو کنه و کار به شکایت و دادگاه و ... نکشه !!!
راستی دوستان دلنوشته های سیزده را فراموش نکنید سر بزنید ...
یاعلی
